دیوونگی مگه چیه؟ مگه دیوونه ها شاخ و دم دارن؟ مثلا دیوونگی می تونه یه عادت باشه! کله ی سحر بلند میشی و به عالم و آدم گیر می دی و با خلق تنگ صبحونه رو می خوری و تا آخر شب پاچه ی ملتو می گیری و بعدم میگی تقصیر خودشون بوه که باهات حرف زدن. داشتم اینو می نوشتم یاد حرف تهمینه میلانی افتادم که گفته بود : همه ی ایرانیا یه جوری عقده ای ان! دستش درد نکنه با این اظهار نظرش! نمی گم همه عقده ای هستیم نمی گم همه خل وضعیم و تاب داریم ولی می گم گاهی توی زندگی یه موقع هایی دیوونه می شیم...حالا هر کدوممون یه جوری...یکی مثله من پاچه ی ملتو می گیره یکی خر کیف بازی در میاره ...