دلم خیلی می خواد که برم یه جایی داد بزنم...

یه جای آروم و ساکت که فقط من باشم و خودم و هوای دور و برم

میگن هرکسی توی زندگیش یه نفری رو داره که هیچوقت نیست (کافه متروکه)

برم یه جایی که صدا بزنم اون یه نفری رو که هیچوقت نیست...

درسته که چیزی عوض نمیشه

ولی حداقل دلم آروم میگیره و میگه :

یه تلاشی واسه برگشتنش کرد...